De Veertiger

De Veertiger

De Veertiger kijkt zowel terug als vooruit. In zijn open hoofd liggen herinneringen als roestlagen: elk vlekje een verhaal, elke kras een les. De steen onder hem is stevig – gebouwd op de keuzes die hij tot nu toe maakte – maar het roestige golfplaat achter hem buigt zich in twee richtingen: één kant naar het verleden, de andere naar de toekomst.

De Veertiger weet dat het verleden hem gevormd heeft, maar niet vastlegt. Hij kan, als hij wil, zijn leven nog een nieuwe wending geven. In zijn blik zit zowel dankbaarheid voor wat was als nieuwsgierigheid naar wat nog komt.

Hij herinnert ons eraan dat het nooit te laat is om te veranderen – dat zelfs een roestige vorm opnieuw kan glanzen in een ander licht.
-Kijkt terug én vooruit.
-Het golfplaat buigt in twee richtingen, als wegen die nog openstaan.
-Herinnering: midden in het leven is er keuzevrijheid om een nieuwe richting te nemen.