Niet vastroesten

In dit werk ontmoeten steen, ijzer en mens elkaar.
De steen roest niet — hij draagt zijn littekens zonder te veranderen. Het ijzer roest — het laat de tand des tijds zichtbaar worden. En de mens? Die kan vanbinnen vastroesten. Niet door regen of wind, maar door gedachten die blijven hangen.
Het open hoofd herinnert ons eraan dat er altijd ruimte moet zijn voor nieuwe ideeën, frisse lucht, en verandering. Laat je gedachten stromen, laat het licht binnen, en blijf in beweging. Want wie zijn geest sluit, roest vanbinnen.

Oplossing: Zet je geest open. Zoek nieuwe invalshoeken. Praat. Luister. Adem. Zoals het roestige metaal ooit glans had, kan ook een geest weer glanzen — zolang hij blijft ademen.

Symboliek in materiaalkeuze
Steen: vasthoudend, onveranderlijk
Roestig metaal: vergankelijkheid, invloed van tijd en omgeving
Open hoofd: kwetsbaarheid, vernieuwing, mentale vrijheid